Podatki od gier hazardowych w Rosji

Jakie stawki podatkowe podatku od gier obowiązują w Rosji?

Zgodnie z art. 29 KP podmioty prowadzące działalność gospodarczą w zakresie organizowania gier hazardowych podlegają regionalnemu podatkowi od hazardu, którego wysokość zależy od ustalanej indywidualnie podstawy opodatkowania. To władze samorządowe danej jednostki terytorialnej Federacji Rosyjskiej określają dokładną kwotę stawki podatkowej w ramach ustawowego limitu. Minimalna stawka jest nakładana w regionach, w których lokalne przepisy prawne nie regulują tej kwestii. Z kolei w Polsce obowiązują jednolite stawki podatkowe dla poszczególnych rodzajów gier hazardowych (określa je art. 74 ustawy hazardowej). Jak wspomniano, od stycznia 2018 r. w Federacji Rosyjskiej obowiązują zmienione stawki podatkowe podatku od gier (art. 369 KP):

• 1 stół hazardowy: od 25 000 125 000 RUB
• 1 automat do gier: od 1 500 do 7 500 RUB
• 1 centrum przetwarzania puli bukmacherskiej: od 25 000 do 125 000 RUB
• 1 punkt przyjmowania zakładów bukmacherskich: od 5 000 do 7 000 RUB
• 1 punkt przyjmowania stawek totalizatora: od 5 000 do 7 000 RUB
• 1 centrum przetwarzania totalizatora: od 25 000 do 125 000 RUB

Obecnie w Rosji tylko w dwóch strefach hazardowych obowiązują odrębne stawki podatkowe – w „Mieście Azow” (znajdującego się na terytorium Krasnodaru) oraz w „Syberyjskiej Monecie” (położonej na terenie Ałtaju). Na terenie Krasnodaru ustalono następujące stawki podatkowe:

• 1 stół do gry: 125 000 RUB
• 1 automat do gry: 7 500 RUB
• 1 centrum przetwarzania totalizatora: 125 000 RUB
• 1 centrum przetwarzania zakładów bukmacherskich: 125 000 RUB
• 1 punkt przyjmowania stawek totalizatora: 7 000 RUB
• 1 punkt przyjmowania zakładów bukmacherskich: 7 000 RUB

Na jakich zasadach rozlicza się podatek od gier w Rosji?

Procedura obliczania podatku od gier jest określona w art. 370 KP. Kwota podatku jest naliczana jako wielokrotność podstawy opodatkowania i stawki podatkowej. Podstawę opodatkowania ustala się odrębnie dla każdego podmiotu podatkowego: jest ona sumą ogólnej liczby odpowiednich obiektów, podlegających opodatkowaniu podatkiem od gier. Przedmiotem opodatkowania są stoły do gier, automaty, centra przetwarzania zakładów bukmacherskich i totalizatora oraz punkty przyjmowania zakładów bukmacherskich (tu przeczytasz, jacy są legalni bukmacherzy w Rosji) oraz stawek totolotka (art. 366 KP). Każdy przedmiot opodatkowania musi zostać zarejestrowany w inspekcji podatkowej właściwej ze względu na miejsce instalacji urządzenia nie później niż 2 dni robocze przed datą jego uruchomienia.

Obliczaniem podatku zajmują się – podobnie jak u nas – organizatorzy gier hazardowych (są oni podatnikami tej należności fiskalnej – art. 365 KP). Składają oni deklaracje podatkowe oraz dokonują wpłat należnych kwot w okresach miesięcznych. Forma raportowania na klasyfikatorze dokumentacji podatkowej (CPV) to 1152011. Zgodnie z art. 371 KP muszą to robić nie później niż do 20. dnia miesiąca następującego po upływie poprzedniego miesiąca. Polscy podatnicy podatku od gier rozliczają się do 10. dnia miesiąca następującego po miesiącu, którego dotyczy rozliczenie (art. 75 ust. 1 ustawy hazardowej).

Podatek hazardowy i legalni bukmacherzy w Polsce

Dla porównania, w Polsce podatki od gier losowych ustalane są w zależności od gry. W przypadku zakładów wzajemnych każdy legalny bukmacher (obecnie działa ich w Polsce dziesięciu, w tym ciesząca się bardzo pozytywnymi opiniami graczy Fortuna Zakłady Bukmacherskie oraz posiadający bardzo rozbudowaną ofertę dyscyplin sportowych bukmacher LVBET) odprowadza podatek w wysokości 12% od każdej postawionej przez gracza stawki. Dodatkowo wygrane bukmacherskie powyżej 2 280 zł obciążane są podatkiem 10% od wygranej, który potrącany jest od tej kwoty – bukmacher wypłaca graczowi wygraną pomniejszoną o kwotę podatku.