Co to jest hazard problemowy?
Zazwyczaj są pewne objawy, które można uznać za ostrzeżenia, iż u danej osoby gra przeradza się w szkodliwy nałóg. To przede wszystkim silna potrzeba odegrania się w razie przegranej.
Hazardzista, którego dotknęła nadmierna słabość wobec hazardu, nie potrafi po przegranej zakończyć gry, odczuwa silny przymus jej kontynuacji aż do momentu odegrania się – na przykład po nietrafionym zakładzie bukmacherskiej czy przegranej partii pokera. Co ciekawe, gdy uda mu się wygrać, bardzo często także gra dalej – natychmiast rośnie bowiem jego poczucie pewności siebie. Czuje się zwycięzcą, który od tego momentu zawsze wygrywa – dlatego dalszą grę tłumaczy sobie jako możliwość zarobienia ogromnych pieniędzy. Ba, jest nawet całkowicie pewny, że je zarobi, i nie dopuszcza do siebie myśli o przegranej (choć jeszcze przed chwilą się po niej odgrywał). W ten sposób tworzy się swego rodzaju zamknięte koło, w którym każda rozgrywka – niezależnie od jej wyniku – generuje dalszą grę.
Innym sygnałem ostrzegawczym, sugerującym, że dana osoba staje się hazardzistą problemowym, są opinie bliskich i znajomych oraz rosnące długi. Gdy rodzina zaczyna domagać się od gracza, by rzadziej grał, mniej wydawał na zakłady sportowe, bywał częściej w domu niż w kasynie – to też znak, że hazard zaczyna nadmiernie dominować nad innymi aktywnościami życiowymi. Rosnące zadłużenie to zaś bardzo namacalne ostrzeżenie przed wpadnięciem w poważne problemy finansowe z powodu nadmiernej skłonności do gier hazardowych.
Hazard problemowy: na czym polega?
Gdy gracza nie powstrzymują coraz większe długi, prośby rodziny, uwagi przyjaciół ani świadomość własnych zachowań – wtedy można mówić o hazardzie problemowym. To ten moment, gdy emocje odczuwane podczas hazardu stają się ważniejsze niż wszystkie inne wydarzenia. Na szczęście do takiej sytuacji dochodzi tylko u dwóch procent wszystkich Polaków, podobny statystycznie poziom notuje się w innych krajach europejskich. Według badań, przeprowadzonych w Stanach Zjednoczonych przez ekspertów z National Coucil on Problem Gambling, tam nadmierną słabością wobec hazardu wykazują się 2 miliony dorosłych Amerykanów.
Hazard staje się problemem wtedy, gdy wywoływane przez grę emocje są przeżywane wyjątkowo silnie. Z badań wynika, że nie chodzi wyłącznie o emocje pozytywne, pojawiające się np. w momencie dużej wygranej. Sami uzależnieni podkreślają, że grają dla samej gry, a nie dla zwycięstwa. Uzależnia bowiem przede wszystkim silne napięcie odczuwane w czasie rozgrywki czy podczas oczekiwania na ogłoszenie wyników wyścigów lub meczu. Rosnące napięcie, rozładowywane potem w szybki sposób przez rozstrzygnięcie gry – i albo poczucie euforii, albo silny spadek emocji – właśnie taki układ emocjonalny uzależnia. Gracze szczególnie wrażliwi na tego typu przeżycia odczuwają potrzebę wielokrotnego ich powtarzania – najpierw po to, by wprowadzić się w doskonały nastrój, by poczuć adrenalinę, a z upływem czasu już tylko dla zachowania normalnego samopoczucia.
Stres, depresja i gracze wśród bliskich – przyczyny hazardu problemowego
Niestety, nadal nie wiadomo, jakie czynniki sprawiają, że jedni gracze wpadają w uzależnienie, a inni przez całe życie grają wyłącznie towarzysko i potrafią to kontrolować. Na pewno jakąś role odgrywają tu geny – wiadomo bowiem, że dzieci hazardzistów częściej wykazują nadmierną słabość wobec gier losowych niż osoby, których rodzice nie grali. Wiąże się to jednocześnie ze środowiskiem wychowania dziecka – jeśli nikt z rodziny nie gra, młodzi ludzie dużo później poznają tę sferę rozrywki. Czynnikami ryzyka są także stresy, depresja, problemy finansowe, ale również nadużywanie alkoholu czy narkotyków – uzależnienia bowiem często chodzą w parze.
przed uzależnieniem od gier hazardowych:
+ Regulamin Odpowiedzialnej Gry
+ Limity czasowe i finansowe na koncie
+ Możliwość czasowej lub stałej blokady konta typerskiego
O hazardzie problemowym mówimy wówczas, gdy gra staje się nadmierną słabością w życiu gracza i wywołuje poważne problemy. Choć dotyczy to niewielkiej liczby ludzi, warto znać sygnały ostrzegawcze. Chęć odegrania się, niemożność kontrolowania czasu gry, problemy z przerwaniem rozgrywki oraz dominowanie hazardu nad innymi aktywnościami życiowymi – te elementy wskazują, że warto bliżej przyjrzeć się swoim zachowaniom związanym z hazardem, by odpowiednio wcześnie zareagować na pojawiający się problem.
Hazard problemowy to niejedyna odmiana skłonności do gier hazardowych. Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej, poczytaj o hazardzie rekreacyjnym, dowiedz się czym jest hazard patologiczny lub przeczytaj, gdzie można leczyć uzależnienie od hazardu gdzie dowiesz się, w jaki sposób radzić sobie z nadmierną skłonnością do gier na pieniądze.
