Jakie są przyczyny hazardu patologicznego?
Zobacz przyczyny patologicznego hazardu - dzięki temu szybko rozpoznasz podstawowe objawy.
Patologiczny hazard polega na bardzo częstym graniu lub obstawianiu zakładów, kiedy gra staje się dominującą czynnością w życiu człowieka, z oczywistą szkodą dla jego innych zobowiązań: zawodowych czy rodzinnych. Tak określa to zjawisko Międzynarodowa Klasyfikacja Chorób.
Patologiczny hazard - co to jest?
Oczywiście, mamy do czynienia z uzależnieniem, i to tzw. behawioralnym, czyli takim, w którym nie zażywa się żadnej substancji psychoaktywnej, natomiast organizm sam wytwarza uzależniające substancje – podczas wykonywania konkretnej czynności.
Przymus grania, by poczuć się euforycznie
Chodzi o dopaminę i serotoninę, czasem również o adrenalinę. Gdy uwalniają się w organizmie, czujemy przyjemny dreszczyk emocji. Im większe emocje, tym więcej substancji, które sprawiają, że jest nam przyjemnie, a czasem wręcz czujemy się euforycznie.
Są ludzie, którzy aby dopaminy i serotoniny było więcej w ich ciele, zażywają leki lub narkotyki. Ale, jak się okazuje, organizm sam potrafi zwiększać ich wydzielanie – pod warunkiem wykonywania określonych czynności, np. podczas uprawiania hazardu. Dzieje się tak u niewielkiej liczby ludzi, ale to właśnie oni są najbardziej narażeni na uzależnienie od zakładów bukmacherskich czy innej gry hazardowej.
Odczuwają wręcz przymus grania, byle tylko znów znaleźć się w stanie euforycznym – a potem, wraz z rozwojem uzależnienia, poczuć się po prostu normalnie, a nie fatalnie. Na tym etapie hazardzista podporządkowuje całe swoje życie grze, podczas której doświadcza typowego emocjonalnego schematu: najpierw rośnie w nim coraz większe napięcie, które potem rozładowywane jest przez podanie wyników gry czy meczu. I to powtarza się wielokrotnie. Poza hazardem w tym patologicznym ujęciu nic innego w życiu nie przynosi tak silnych emocji. Bez obstawiania życie wydaje się puste, nudne i nieatrakcyjne.
Hazard patologiczny: splot wielu czynników
Poza przyczynami biologicznymi, znane są również inne, które mają wpływ na pojawienie się hazardu patologicznego. To tzw. czynniki środowiskowe. Badania wskazują, że dzieci hazardzistów są kilkukrotnie bardziej narażone na rozwój uzależnienia od gier losowych niż dzieci, których rodzice nie grali. Ponadto ogromne znaczenie ma środowisko, w którym dziecko się wychowywało. Chodzi o naśladowanie (często nieświadome) zachowań swoich rodziców czy krewnych. Jeśli hazard był stale obecny w domu rodzinnym, nowe pokolenie zapewne także będzie w nim uczestniczyć, a prawdopodobieństwo uzależnienia wzrośnie.
Nie jest jednak tak, że każdy, kto uważa, że ma nudne życie, a na dodatek jego rodzice grali w gry losowe, uzależni się od hazardu. Tu do głosu dochodzą jeszcze czynniki psychologiczne, czyli to, jaką osobowość i charakter ma konkretna osoba. Do najczęściej wymienianych zalicza się: tendencję do zachowań impulsywnych, trudności w radzeniu sobie ze stresem i skłonności do depresji, a także samotność i skłonności do innych uzależnień.
Mimo że naukowcy dokładnie zbadali już mechanizm powstawania nadmiernej słabości wobec różnych zachowań (nie dotyczy to tylko hazardu, można uzależnić się od pracy, zakupów czy Internetu), wciąż nie potrafią powiedzieć, kogo dotknie ten problem. To zawsze jest splot wielu czynników, a części z nich sami zainteresowani po prostu nie są świadomi (np. czynników biologicznych).
Jak widać, przyczyny hazardu patologicznego znajdują się na wielu płaszczyznach. Są wśród nich przyczyny biologiczne, mające związek ze zwiększonym wydzielaniem się kilku substancji w organizmie, czynniki środowiskowe – zależne od środowiskach wychowania, oraz psychologiczne – które dotyczą osobowości gracza oraz sytuacji życiowej, w jakiej w danym momencie się znajduje.
